Zoveel jaren in vreemde landen:
ver weg van Nineveh, Babylon,
van Assur, Urhoy en Nisibin,
onze roemrijke steden van weleer.
De dagen dat wij speelden
aan de oever van de Tigris
en zwommen in de Eufraat
zijn nog slechts een herinnering.

Verdreven uit ons vaderland,
uit het onvergetelijke Mesoptamie,
waar de grote rivieren (Eufraat en Tigris)
hun tranen storten in de Perzische Golf.
Tevergeefs roepen de bergen
van Assur en van Nineveh om hun zonen;
Zij worden niet gehoord.
Aan hun voeten heerst de stilte.

Ons volk leeft verspreid
over de hele wereld,
maar in ons hart blijft
ons vaderland altijd leven.
Eens komt de dag dat we
elkaar weer ontmoeten
in de vlaktes van Nineveh,
in de straten van Babylon,
in ons geliefde Assyrië.

Isa Sumer
was van 1998 tot 2006 PvdA-raadslid in Enschede. Hij schreef het boek Gods kinderen worden vergeten. Berichten uit Mesopotamie, Suryoye-Assyriers in de diaspora.