Kerst in Arbo.
Ik kom uit een klein dorp dat in het zuid-oosten van Turkije ligt en dat Arbo heet. Toen ik 13 jaar oud was, ben ik met mijn ouders naar Nederland gekomen. Ik herinner mij nog hoe het kerstfeest in Arbo werd gevierd. Wekenlang keken wij uit naar de dag dat onze Heer Jezus geboren werd. Tien dagen van tevoren, dus op 15 december, begon het vasten. Tijdens het vasten mag je bij ons alles eten, behalve dierlijk vet. Je mag dus ook overdag alles eten.

Gezellige drukte
Dit was ook de tijd om de voorbereidingen te treffen voor het grote feest. Geiten, schapen en koeien werden geslacht. In deze tijd brachten vrouwen en zelfs mannen heel veel van hun tijd door in de ‘keuken’ met het maken van koekjes, kaas en andere zoetigheid. Kleding werd het hele jaar door niet gekocht, behalve met kerst. Omdat er geen winkels in het dorp Arbo waren, maakten veel mensen hun eigen kleding, om zo met kerst toch iets nieuws aan te kunnen trekken. Kortom, het hele dorp was in een gezellige drukte bezig met het feest.

Vuur gemaakt
Op de 1e kerstdag gingen zowel de ouderen als de jongeren massaal naar de kerk, die s’ ochtends rond vijf uur begon. Kinderen konden die nacht niet slapen, vanwege de spanning en blijdschap die dit feest met zich meebracht. Tijdens de kerstdienst werd er een vuur gemaakt in de kerk. De reden voor het maken van het vuur was dat het kind Jezus het niet koud zou krijgen. Deze traditie wordt in onze kerk ook hier in het Westen nog steeds voortgezet.

Een warm gevoel
Na de kerkdienst was het tijd om bij elkaar langs te gaan. Elkaar een vrolijk kerstfeest te wensen. Iedereen ging bij elkaar langs. Voor de kinderen is het een extra leuke tijd, want de kinderen gingen huis aan huis bij de mensen langs en kregen snoep, walnoten en soms ook geld. Er heerste in het hele dorp een gevoel van warmte en een gevoel van saamhorigheid. Als ik de kerstviering in Arbo in het Zuidoosten van Turkije vergelijk met die in Europa, dan mis ik dit gevoel. Ook hier gaat men op de 1e kerstdag naar de kerk. En men gaat nog wel bij elkaar langs om elkaar een vrolijk kerstfeest te wensen, maar wel in veel mindere mate. De meer individualistische Westerse manier van kerstviering heeft ook langzamerhand zijn stempel gedrukt op de Assyrische (Suryoye) gemeenschap.

Economisch uitbuiten
Het meest opvallendst hier is dat het kerstfeest economisch zo uitgebuit wordt. Ondernemers en winkeliers beginnen meteen na 5 december met kerstversiering. Alle winkels staan vol met kerstspullen en prullen. Overal lichtjes en kerstbomen, maar als je aan iemand vraagt wat kerst inhoudt dan heeft 80% geen antwoordt. In Arbo werden de kinderen al gauw op de hoogte gebracht van het wonder van kerstmis. Weken van tevoren begon de priester met het verhaal van kerstmis. Elke week kwam kerstmis dan nader en zo was je constant bezig met wat kerst echt inhoudt. De geboorte van Jezus Christus, Onze verlosser, het licht dat vrede op aarde zal brengen. En de tijd van vrede en liefde op aarde.

Cadeautjes uitpakken
Ikzelf vier kerstmis als volgt. Van tevoren kopen wij cadeaus voor de kinderen. De kerstboom opzetten en op de eerste kerstdag met de hele familie naar de kerk. Na de kerk zoek ik mijn familie en vrienden op en wens hun een fijn kerstfeest toe. s’ Avonds met familie en kinderen de cadeautjes uitpakken én niet te vergeten de speciaal klaar gemaakte hapjes die dan gegeten worden. Een echt familiefeest!

Alvast wens ik en met mij het webteam iedereen prettige feestdagen en een voorspoedige start in 2007!!!