Als een politieke partij een monopoliepositie geniet en men kijkt niet links of rechtsom, en men gaat niet met de tijd mee, dan treedt er verzadiging op. Uiteindelijk gaat een dergelijk organisatie (politiek, religieus), bedrijf of een ideologie (neem bijv. het communisme) ten onder. Dat er nieuw elan nodig is, is een feit maar waar haal je dat vandaan? Onze jeugd zou dat kunnen zijn, maar is onze jeugd wel politiek geïnteresseerd, we praten immers wel over politieke organisaties.

Wat is het alternatief voor deze monopoliepositie? Andere politieke organisaties erbij? Dit zou goed zijn voor een gezonde politieke concurrentie, een zgn, stelsel van meerdere partijen. Dit blijkt in de Nederlandse politiek goed te werken. Of zullen wij maar hopen op een interne reorganisatie? Dat laatste zou een goede aanbeveling zijn voor ADO, immers dat het een motor kan zijn, betekent dat deze politieke organisatie wel degelijk potentie heeft.

Ik zou ADO nog een advies willen geven en dat is richt je pijlen op de Nederlandse politiek, zoek samenwerking op, richt een jongerenpartij op, organiseer debatten etc. Blijft men echter op dezelfde koers varen als nu, dan zal het helaas, in de spiraal komen welke ik in het begin heb verwoord.

Hoe je het wendt of keert, onze gemeenschap heeft behoefte aan politieke organisaties. Op dit moment is ADO de enige, en wat mij betreft zouden er in de toekomst meer mogen komen, puur omdat politieke concurrentie gezond is, het maakt een partij dynamisch! Wel moeten ze allen één doel nastreven: de belangen van onze gemeenschap!

Nog een punt wat de Aramese beweging betreft. Wij moeten dit ook zien als een vorm van concurrentie, het is echter géén gezonde vorm van concurrentie. Het is een concurrentie die zich baseert op verdeel en heers politiek die door externe bronnen is aangewakkerd. Je moet het zien als een concurrentie in het belang van die externe macht, die één volk tegenwerkt en wil verdelen. Kijk maar naar Libanon, één volk echter Iran wil het verdelen, in haar belang.

Echter, ondanks de nare verdeeldheid waar wij nu de dupe van zijn, is er een sleutel die ons tot eenheid kan leiden, daar zal ik in een volgende column over schrijven.